- давра
- [دوره]а1. чизи мудаввар, гирд, доирашакл: мизи давра, оинаи давра, ҳавзи давра; чароғи давра ниг. даврапилта2. давр, гардиш, навбат3. гурӯҳи ҳалқа зада ба як ҷо гирдомадаи одамон, маърака, ҷамъомад (мас., давраи ҷавонон)4. вақту замони муайяни инкишофи чизе ё фаъолияти касе; давр, замон, вақт, айём; овон: давраи бачагӣ (кӯдакӣ), давраи имтиҳонот, давраи нави муносибатҳои байналхалқӣ, давраи ислоҳоти замин; давраи ҳисоботӣ муддати фаъолияти ягон ҳайати интихобӣ, ки дар бораи он ҳисобот дода мешавад5. як қисми муддате, ки барои бозие ҷудо карда шудааст, давр; аҳли давра дар давра ҳозирбудагон, ҷамъомадагон, аҳли маҳфил; дар давраи дӯстон дар иҳотаи дӯстон, дар байни дӯстон; давра гирифтан (давра гирифта нишастан) гирд омадан, ҳалқа зада нишастан, ҳалқавор атрофи чизеро печонидан; давра кардан д. маросиме, ки барои муайян кардани синну соли шахси фавтида ва шустани гуноҳи ӯ гузаронида мешавад; давра шудан ниг. давра гирифтан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.